มิติรัก300ปี(จบแล้ว) - นิยาย มิติรัก300ปี(จบแล้ว) : Dek-D.com - Writer
×

    มิติรัก300ปี(จบแล้ว)

    โลกที่อยู่เหมือนอยู่คนเดียว ถูกกดขี่จากแม่เลี้ยงจนชีวิตไม่มีคำว่าความสุข ความฝันที่จะเรียนต่อเพื่ออนาคตได้หมดไปพร้อมกับลมหายใจเฮือกสุดท้ายกับคำอธิษฐาน"ขอมีชีวิตอีกครั้ง"

    ผู้เข้าชมรวม

    79,116

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    67

    ผู้เข้าชมรวม


    79.11K

    ความคิดเห็น


    877

    คนติดตาม


    2.13K
    จำนวนตอน :  53 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  2 เม.ย. 65 / 11:09 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    "เธอควรเห็นใจพ่อเธอที่ทำงานจนไม่มีเวลากลับมาบ้าน เงินที่บ้านใช้ว่าจะมีพอถ้าจะเรียนเธอก็ต้องหาเรียนเอง" 

    "แต่....อีกสองเดือนต้องรายงานตัวหนูอาจจะหาเงินไม่ทัน"ค่าอยู่ ค่ากิน ค่าหอ ค่าอุปกรณ์การเรียน เงินที่มียู่เพียงน้อยนิดยังไงก็ไม่พอ ตั้งแต่คนเป็นพ่อไปทำงานที่ต่างประเทศ เธอก็ต้องไปทำงานพิเศษหลังเลิกเรียนจนตอนนี้จบม.ปลายแล้ว 

    "พ่อเธอไม่ได้ส่งเงินมาตั้งหลายเดือนแล้ว ฉันจะเอาเงินที่ไหนให้เธอ"เรื่องอะไรจะให้ลูกของเมียเก่ามีอนาคตที่ดีกว่าลูกตัวเอง ทุกวันนี้ที่ยอมให้อยู่ด้วยเพราะไม่มีคนทำงานบ้านแค่นั้น 

    "ค่ะ"เงินที่ไม่เคยได้จากคนที่เป็นแม่เลี้ยง อาหารการกินก็แยกมาเอาข้าวได้แต่กับข้าวหากินเอง บ้างวันข้าวก็ไม่เหลือจนสุดท้ายต้องซื้อหม้อข้าว กับเครื่องครัวเล็กน้อยไว้ทำกินเองที่บ้านหลังเก่าของครอบครัว 

    "ออกไปได้แล้ว เสียเวลาพักผ่อน"คืนนี้จะออกไปตั้งวงกับเพื่อนๆแต่หัวค่ำ ยังไงคืนนี้ต้องได้ทุนคืนเมื่อวานหมดเกือบแสน 

    "ค่ะ" 

       ลี่ คือชื่อของเธอลี่มีเชื่อสายชาวจีนจากฝั่งแม่ แต่แม่ก็อยู่กับเธอได้แค่สามปีก็จากไปทิ้งให้เธออยู่กับพ่อและย่า จนวันหนึ่งพ่อแต่งงานใหม่ตัวเธอก็มีแม่เลี้ยงกับพี่น้องที่เป็นลูกติดแม่เลี้ยงอีกสองคน แต่ชีวิตของเธอก็มีความสุขตลอดมาจนย่าเสียและพ่อไปทำงานที่ต่างประเทศทุกอย่างเลยขึ้นอยู่กับแม่เลี้ยงที่ไม่ได้ใจดีอย่างที่คิด 

    "เอี้ยยยยยยด....โครมมมมม!!!!!" 

       เสียงดังสั่นของล้อรถยนต์ที่เสียดสีกับถนนจนควันลอยขึ้น เสียงรถชนกับเสาดังตามมาจนคนที่นอนกับพื้นกระอักเลือดออกมาพร้อมน้ำตาแค่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแต่ตอนนี้คงไม่มีโอกาศแล้ว

    ^^^ 

      คศ.1972ที่ตอนนี้กำลังอยู่ในการปฎิรูปของประเทศหลังจบสงคราม การใช้ชวิตขึ้นอยู่กับภาครัฐเกือบทุกอย่าง เมืองที่เจริญหลายเมืองที่เห็นได้ชัดคือเซี่ยงไฮ้รองลงมาก็ปักกิ่งแต่ด้วยสงครามที่ผ่านมาทำให้ยังขาดแคลนอาหารอยู่มาก กองทหารที่ประจำแต่ละจุดจะมีความเจริญมากแม้จะเป็นที่ทุรกันดาร 

    "แกกลับมาคราวนี้จะอยู่กี่วัน"คนเป็นพ่อเอ่ยถามลูกชายคนที่ห้าที่เกิดจากเมียคนที่สามที่เสียชีวิตไปนานแล้วตั้งแต่ลูกชายเขาอายุได้10ขวบ

    "ห้าวัน ครับ"ห้าวันนี้เขาจะจัดการขายที่ดินสองหมู่ที่ติดตลาดแล้วนำเงินไว้ไปซื้อบ้านที่ชนบทอยู่หลังปลดทหาร แน่นอนว่าเรื่องที่เขามีที่ดินตรงนั้นย่อมไม่มีใครรู้นอกจากมารดา 

    "อืม พ่อจะให้แกแต่งงานจะได้จบเรื่องนั้นไปสักที คราวหน้าถ้าแกจะกลับบ้านแบบสบายใจหรือจะอยู่ที่ปักกิ่งนี้พ่อก็จะซื้อที่ปลูกบ้านให้"ปัญหาของลูกๆที่เขาแก้ไม่ตกสัก ใจเขาไม่อยากให้ลูกไปทหารถึงจะไม่ได้รักมากมายเหมือนอีกสองคนแต่ก็เป็นลูก 

    "ผมไม่รบกวน"จะให้เขาแต่งกับใคร กลับบ้านมาก็มีปัญหาทันทีเรื่องนั้นเหรอเขาลืมไปนานแล้ว 

    "ถือว่าเป็นคำขอของพ่อ"หากแต่งงานตามที่เมียเอกเขาบอกเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างพี่น้องจะได้จบ 

    "ถ้าแต่งแล้วผมจะย้ายออกจากบ้าน"ถ้าแต่งงานเขาจะย้ายออกไปมีชีวืตตัวเองส่วนคนที่แต่งจะอยู่เหรอไปก็สุดแต่ ต่อไปเขาจะไม่มาที่นี้อีกหากไม่จำเป็น

    "ตามนั้น พรุ่งนี้ก็แต่งงานได้เลยจัดงานแค่ภายใน" 

    "ครับ"

    ^^^

    "พรุ่งนี้เตรียมตัวแต่งงานได้แล้ว อย่าให้ฉันต้องอายเขาสภาพดูไม่ได้จริงๆ"

    "หนูไม่อยากแต่ง" 

    "แต่งไปเถอะ ครอบครัวจะได้หมดหนี้ทุกวันนี้ข้าวก็ไม่มีจะกินแล้ว"

    "หนูหาเงินได้ เดียวเงินออกหนูจะให้ทุกหยวนเลย" 

    "เงินที่ทำทั้งเดือนได้แค่15หยวนนี้น่ะ มันไม่พอกินหรอก อย่าขัดคำสั่งฉันถ้าไม่อยากแต่งก็ไปตายซะ เลี้ยงเปลืองข้าวจริงๆ"

    "หนู....."อีกแค่สองปีก็ได้ไปใช้ชีวิตแล้วทำไมทั้งที่เธอทำตัวให้หน้าเกลียดเพื่อความอยู่รอด แต่ตอนนี้หมดหนทางจริงแล้วใช้ไหม คราวก่อนที่จะให้แต่งกับคนคราวปู่ก่อนที่ฝ่ายนั้นจะเข้าพิธีดันเสียชีวิตก่อน เธอถึงรอด ชีวืตตอนนี้ลำบากมากจนทนไม่ไหวแล้ว 

    "พรุ่งนี้เตรียมตัว นี้เสื้อผ้าเอาไปพรุ่งนี้อย่าให้ฉันอายเขาไม่งั้นแกตายคามือฉันแน่"

        ลี่ถังที่ได้ยินแบบนั้นถึงกับเขาอ่อนร้องไห้ สุดท้ายเทอก็โดนเหมือนที่พี่สาวที่โดนบังคับให้แต่งงานและโดนทุบตีจนตาย ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ไม่ขออยู่ต่อ ลี่ถังหยิบอย่ายาฆ่าหนูขึ้นมากรอกใส่ปากก่อนจะนอนลงไปดิ้นทุรนทุรายกลางห้อง 

    ^^^^^^^^^ 

    "น้ำ น้ำ หิวน้ำจัง แค่กๆๆๆ"


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น